Coğrafi Durumu:
Belde Yunanistan-İstanbul yolu üzerinde İpsala’ ya 5 Km, Keşan’ a 16 Km uzaklıktadır. İpsala İlçesi Edirne iline bağlıdır. Çevrede orman yoktur. Toprak yapısı kumdur. Beldenin Kuzeyinde Doğudan gelen İpsala ilçesine çıkan bir dere vardır. Bu derenin kenarında düz arazi bulunmaktadır. Beldenin Doğusunda Keşan İlçe sınırını temsil eden Hamzadere eski Koyuntepe Köyü altındaki Göl yoluyla Pamuklu’ ya akar. Beldenin içinde doğan yazın kuruyup kışın akan bir dere daha vardır. Suları temiz fakat azdır.
Doğal Kaynaklar :
Beldenin doğal kaynakları yoktur. Belirli yerlerinde kum ocakları açılmış ve işler durumdadır.
Ulaşım :
Ulaşım açısından belde iyi durumdadır. İpsala – Keşan bağlantısı her zaman vardır. Çevre köylerle bağlantısı düzgündür.
Haberleşme :
Haftanın sadece Salı günü posta gelmektedir. Kahvelere günlük Gazete alınmaktadır.
Kuruluş ve Yerleşim Yeri :
Köy 93 Harbi denilen 1877 – 1878 Osmanlı Rus savaşında Plevneden göç eden halk tarafından kurulmuştur. Suyu ve ormanı bol olduğu için bu alan seçilmiştir. Yerleşim hareketlerinin tarihçesi Köyün kurulduğu alanda daha önce yerleşim yoktu. Kuruluşundan bu yana Dışarıdan gelip yerleşen olmamış, o zamanki soy genişleyerek devam etmiştir.
Konutların Durumu :
Planlı bir yapı biçimi yok denecek kadar azdır. Fakat 1999 Yılında Belediye’ nin kuruluşundan sonra inşaatlarda planlı bir yapılaşma başlamıştır. Dışarıya açılan birbirine bitişik odalardan oluşan sağlıklı mutfağı olmayan Ev tipi yaygındır. Genelde bahçeli küçük evler bulunmaktadır. Yeni yerleşim alanlarında Karkas ve Betonarme Projeli binalar yapılmaktadır.
Tarihsel Süreç İçinde Nüfus Hareketleri :
Köye ilk gelenler 12 hane ve 40 – 45 Kişi kadardır. Çanakkale savaşına katılanlar olmuştur. 1935’ ten sonra 1975 Yılına kadar Büyük Nüfus patlaması olmuştur. 1975’ ten sonra ufak artışlar devam etmiştir. Bu günkü nüfusu 2209 Kişidir. 1999 Yılında yapılan Yerel Seçimlerde Belediyelik olmuştur. Dışarıya çalışmaya ve okumaya gidenler vardır. Dini İslam dinidir. Hanefi mezhebine bağlıdır. Dil olarak halk kendi arasında Pomakça konuşmaktadır. Bugünkü halkın büyük çoğunluğu Türkçe konuşmaktadır.
Öğretim :
1948 Yılında Köyde okul açılarak eğitime başlanmıştır. 1979 Yılında Orta okul açılmıştır. Köyde okuma oranı son yıllara göre büyük oranda artmıştır. Ebe, Hemşire, Polis, Astsubay , Subay gibi mesleklere talep fazladır. Üniversiteye giden öğrenci sayısı azdır.
Sağlık :
Köyde genel sağlık konusunda halk bilinçli davranmaktadır. 1976 Yılında köye sağlık evi yapılmıştır. Halihazırda 104 ve 105 nolu Aile Sağlık Merkezi 2 doktorla hizmet vermektedir.
Ekonomik Hayat :
Çiftçilik ve Hayvancılık ön planda yer almaktadır. Ekilebilen alan azdır. Halkın çoğunluğu ücretli olarak çeltik tarlalarında çalışmaktadır. Tarım ve Modern tarım araçları 1973 Yılından itibaren kullanılmaya başlanmıştır. Köyde yetiştirilen ürünler Toprak Mahsulleri Ofisi ve Yağlı Tohumlara satılmaktadır. Çeşitli türde ticaret yapan 60 - 70 adet işyeri bulunmaktadır. Belde’ de 1 adet Un Fabrikası bulunmaktadır. Salı Günleri Pazar kurulmaktadır. 1 Adet Cami , 1 Adet tarımsal Sulama Kooperatifi , 1 Adet Tarımsal Kalkınma Kooperatifi , 2 Adet İlköğretim Okulu, 1 Adet Akaryakıt istasyonu , Eğlence ve Dinlenme yerleri olarak 1 Adet Park ve 1 Adet Mesire yeri bulunmaktadır.
hafta hafta gebelik hamilelik belirtileri kadın doğum doktoru